Nie ma to jak jesień w Bieszczadach. Zapraszamy na wędrówkę po tej jednej z piękniejszych krain w Polsce!
Halicz (1333 m n.p.m.), trzecia co do wielkości góra polskich Bieszczadów, leży przy Połoninie Bukowskiej. Znajduje się ok. 4 km na wschód od Tarnicy i Krzemienia oraz ok. 2 km na północ od polsko-ukraińskiej granicy. Mimo iż wcale nie jest najwyższy, często wybierany jest przez turystów jako góra numer 1 Bieszczadów, a to z racji wspaniałego widoku, jaki rozciąga się na wszystkie strony z Halicza. Ponoć w pogodne dni dojrzeć można nawet leżące po stronie Ukrainy Gorgany.
Sama góra jest z daleka widoczna i bardzo wyróżniająca się na tle innych bieszczadzkich szczytów. Wygląda imponująco zwłaszcza od strony kotła Wołosatki, a także od strony leżących na samej granicy z Ukrainą Przełęczy Bukowskiej i Kińczyka Bukowskiego oraz od wschodu z doliny Sanu. Zgodnie ze starymi tekstami źródłowymi to właśnie Halicz, dzięki swojej wybitności, miał być w średniowieczu trójkątem granicznym Polski, Węgier i Rusi. Z tego samego powodu po II wojnie światowej często był miejscem egzekucji partyzantów i polskich chłopów walczących przeciwko UPA.
Ciekawostką jest to, iż niedaleko szczytu Halicz, w samym południowo-wschodnim koniuszku Polski, znajduje się nieistniejąca już, przygraniczna miejscowość Sianki. U naszych wschodnich sąsiadów wieś Сянки liczy cały czas aż 100 domów!. Wieś została założona jeszcze w początkach XVI w., natomiast ponad 110 lat temu poprowadzono tędy ważną linię kolejową. Jeszcze kilkadziesiąt lat temu stał tu stary dworzec z tamtych czasów, 2 cerkwie oraz kościół. Przed II wojną światową Sianki były bardzo popularnym ośrodkiem narciarskim z licznymi hotelami, restauracjami, torem saneczkowym, a nawet skocznią narciarską! Przez liczącą 1,5 tysiąca mieszkańców wieś przebiegała niemiecko-radziecka granica. Obecnie pozostały po niej tylko ruiny oraz zagadkowy Grób Hrabiny, właścicielki miejscowych dóbr. W Siankach zaczyna też swój bieg rzeka San.
Bieszczadzkie szlaki turystyczne na Halicz:
– czerwony, tzw. „bieszczadzki klasyk” – z Ustrzyk Górnych, przez Szeroki Wierch, obok Tarnicy. Przez króciutki odcinek idziemy równolegle ze szlakiem niebieskim, mijamy dyżurkę pogotowia ratunkowego (czynną tylko w lipcu i sierpniu) i odbijamy w prawo czerwonym szlakiem obok Kopy Bukowskiej prosto na Halicz. Potem szlak biegnie dalej przez Rozsypaniec (1280 m n.p.m.) i skręca ostro w prawo, biegnąc dalej wzdłuż granicy z Ukrainą oraz drogi do Wołosatego. Wejście z Ustrzyk Górnych na Halicz zajmie nam 4 godz. 15 minut, a z Halicza do Wołosatego tylko 2 godzinki.
UWAGA !!! Koniecznie weźcie wyższe buty i unikajcie wysokich traw. Występują tu żmije!
Noclegi w okolicy Halicza:
– Wołosate – to najbliższa miejscowość gdzie można zanocować, coś zjeść i uzupełnić zapasy w sklepie. Znajduje się tu też przystanek PKS schronisko górskie i camping. W Wołosatym pracownicy Bieszczadzkiego Parku Narodowego założyli zachowawczą stadninę konia huculskiego.
– Ustrzyki Górne – siedziba Bieszczadzkiego Parku Narodowego. Są tu 2 hotele: Górski PTTK i Biały, oprócz tego schronisko PTTK Kremenaros i pole namiotowe.
– Muczne – osada, która wzięła swą nazwę od górskiego potoku Muczny. Muczne zostały w całości odbudowane po tym jak w czasie II wojny światowej spalono wszystkie domy we wsi. W 1944 r. doszło tu do tragicznego epizodu, w którym oddziały UPA zamordowały 70 Polaków. Można tu zanocować w Hotelu Mucznym (www.muczne.org), Siedlisku Carpathia (www.muczne.com.pl), Domku Myśliwskim (www.mucznedomek.pl) albo w pięknej, drewnianej Willi Arnika (www.willaarnika.pl).
– Tarnawa Niżna – wieś w dolinie Roztoki (dopływ Sanu), która podobnie jak w przypadku innych bieszczadzkich, przygranicznych miejscowości po II wojnie została całkowicie wysiedlona. Zniszczono gospodarstwa i cerkwie, a z obiektów pozostał jedynie krzyż przydrożny i stara cerkiewna dzwonnica (już za ukraińską granicą). Niedawno Bieszczadzki Park Narodowy założył w Tarnawie ośrodek hodowli konia huculskiego, połączony ze stanicą jeździecką. We wsi można tu zanocować w Bazie nad Roztokami (www.bazanadroztokami.pl) albo w Domu nad Roztoką u Agaty.
Booking.com
