Książ jest największym i zarazem najwspanialszym z dolnośląskich zamków. Jego najstarsza, średniowieczna część pochodzi z końca XIII w. Swój obecny – eklektyczny styl zamek zawdzięcza licznym przebudowom wprowadzanym przez kolejnych właścicieli.
W czasach wolny trzydziestoletniej ( 1618-1648) zamek uległ kilkakrotnie częściowemu zniszczeniu. Kiedy do działań wojennych wprowadzono broń palną m.in. armaty ostatecznie stracił znaczenie twierdzy obronnej.Zamek Książ został wybudowany w latach 1288-1292 przez księcia świdnicko-jaworskiego Bolka I Surowego.
Na terenie Księstwa świdnicko-jaworskiego istniało czternaście zamków warownych w tym zamek w Książu, który książę wybrał na swoją główną siedzibę. Zamek zbudowany na wysokim, skalnym cyplu w zakolu rzeki Pełcznicy, nad głębokim wąwozem stał się integralną częścią systemu obronnego Księstwa.
Zamek przez wieki dzielił losy całego Śląska wielokrotnie zmieniając właścicieli, kolejno będąc pod panowaniem: władców czeskich z dynastii Luksemburgów, króla Czech Jerzego z Podlebradu, króla węgierskiego Macieja Korwina. W 1490 roku Śląsk wraz z koroną Czeską i Węgierską przeszedł pod panowanie Jagiellonów. W 1509 roku Władysław Jagiellończyk zmuszony problemami finansowymi oddał zamek w zastaw rodzinie Hochbergów. Książ pozostał własnością rodu aż do końca II wojny światowej.
Czasy wojny były dla zamku szczególnie tragiczne. Zginęło tu wtedy 5 tys. osób
W roku 1941 Zamek został skonfiskowany przez władze hitlerowskie. Dwa lata później do Książa wkroczyła hitlerowska, paramilitarna organizacja „Todt”, która miała na celu zmianę zamku na jedną z kwater Hitlera. W tym celu skuto bogatą sztukaterię, pomalowano ściany na jednolity kolor . Całe wyposażenie wraz z biblioteką zostało wywiezione i przepadło bez śladu. Przed głównym wejściem do zamku wykuto w skale 50-cio metrowej głębokości szyb o średnicy 16 m. Na terenie podzamcza powstały podziemne tunele o długości ok. 1 km. Historycy nie są zgodni co do przeznaczenia podziemi w Zamku Książ oraz budowanych w tym samym czasie tuneli w Górach Sowich.
Wszystkie tunele były drążone przez więźniów przymusowych, początkowo przez jeńców rosyjskich, a później więźniów z obozu Gross – Rosen.
Po zakończeniu wojny doszczętnie Zamek zdewastowały i rozkradły wojska radzieckie, które stacjonowały tu do sierpnia 1946 roku. Od tego momentu opustoszały Zamek niszczał. Prace konserwatorskie rozpoczęte w 1956 r. trwają do dziś.
W roku 1991r Właścicielem Zamku została Gmina Wałbrzych.
Obecnie znajduje się tu muzeum a turyści mają możliwość obejrzenia imponujących komnat, z których najpiękniejsze to Sala Maksymiliana, Salon Chiński, Salon Włoski, Salon Zielony i Hall Myśliwski. Dla zwiedzających została również udostępniona wieża oraz przepiękne tarasy zamkowe, które powstały na miejscy dawnych fortyfikacji. Tarasy te są uważane za najpiękniejsze ogrody zamkowe na Śląsku.
W pobliżu Zamku mieści się słynna stadnina ogierów oraz palmiarnia, wybudowana w latach 1911 – 1914, z polecenia księcia pszczyńskiego Jana Henryka XV Hochberga. Palmiarnia zajmuje powierzchnię 1900 metrów kwadratowych a znajduje się w niej około 80 gatunków roślin z całego świata.
Prezentowane są wystawy ceramiki artystycznej i porcelany użytkowej, pochodzącej z pobliskich fabryk. Co roku organizowane są wystawy kwiatów i krzewów oraz pokazy walk i zwyczajów średniowiecznych.
