Szlak znakowany kolorem zielonym. „Obwodnica” Roztoczańskiego Parku Narodowego. Szlak łączy miejscowości położone na obrzeżach Parku oraz krzyżuje się z tranzytowymi szlakami przebiegającymi przez RPN: partyzanckim, centralnym i krawędziowym. Początek trasy w Zwierzyńcu przy Ośrodku Edukacyjno-Muzealnym RPN, koniec we Floriance.
Szlak znakowany kolorem zielonym. „Obwodnica” Roztoczańskiego Parku Narodowego. Szlak łączy miejscowości położone na obrzeżach Parku oraz krzyżuje się z tranzytowymi szlakami przebiegającymi przez RPN: partyzanckim, centralnym i krawędziowym. Początek trasy w Zwierzyńcu przy Ośrodku Edukacyjno-Muzealnym RPN, koniec we Floriance.
Długość szlaku: 67 km, oznakowanie kolorem zielonym
Przebieg szlaku:
Zwierzyniec (początek szlaku przy Ośrodku Edukacyjno-Muzealnym RPN) [na trasie: willa plenipotenta (obecnie dyrekcja RPN), browar, barokowy Kościół „Na Wodzie” pw. św. Jana Nepomucena, d. siedziba Ordynacji Zamojskiej, stacja PKP] – Rudka [zalew na rz. Wieprz] – Tartaczna Góra [punk widokowy] – granica Roztoczańskiego Parku Narodowego – leśniczówka Czarny Wygon – Skaraszów – Wólka Wieprzecka – Szewnia [pomnik powstania zamojskiego] – Wojda [pomnik upamiętniający bitwę partyzancką z 30.12.1942 r.] – Bliżów – Góra Kotula – Bondyrz – Lasowe (Lasowce) – Stara Huta – Potok-Senderki [nieopodal nieczynne sztolnie – obecnie Specjalny Obszar Ochrony Siedlisk Natura 2000 „Sztolnie w Senderkach”] – Majdan Kasztelański – Brzeziny – Górecko Kościelne [na trasie: barokowy drewniany kościół pw. św. Stanisława, aleja pomnikowych dębów, kapliczka „na wodzie”] – Tereszpol – wzniesienia Łyse Byki – Florianka [Ośrodek Hodowli Zachowawczej Konika Polskiego, ścieżka dendrologiczna, dąb „Florian”, Izba Leśna] (koniec szlaku nieopodal Izby Leśnej))
Szlak otacza Park, przecinając dwukrotnie Roztocze prostopadle do jego osi. Przejście ze Zwierzyńca do „Dębowca, – 8 km wymaga około 3 godz. Na pokonanie odcinka Bondyrz – Górecko Kościelne , o długości 18 km, potrzeba ponad 5 godz. Odcinek Górecko Kościelne- Florianka, długości 13 km, wymaga co najmniej 4 godz., ze względu na trudne, piaszczyste drogi.
Aleksandra Wachniewska
Absolwentka warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych swoją działalność artystyczną łączyła z pracą na rzecz ochrony przyrody i dziedzictwa kulturowego Roztocza. Od 1939 r. do śmierci w 1989 r. mieszkała w Zwierzyńcu. Prowadziła rysunkową i fotograficzną dokumentację zabytkowych drzew i obiektów architektonicznych. Walczyła o ochronę okolicznych lasów przed nadmierną eksploatacją. Była popularyzatorką piękna przyrody Roztocza, m.in. jako nauczycielka w Państwowym Gimnazjum Leśnym w Zwierzyńcu, gdzie stworzyła pracownię przyrodniczą, a na organizowanych przez siebie wycieczkach krajoznawczych zapoznawała uczniów z przyrodą Zamojszczyzny i uczyła szacunku do niej. Współpracowała z Państwową Radą Ochrony Przyrody w Krakowie i pełniła z jej ramienia funkcję społecznego delegata na Zamojszczyznę. Swoją działalnością przyczyniła się do utworzenia rezerwatów przyrody na Roztoczu a także Roztoczańskiego Parku Narodowego.Była wybitną artystką malarką, a pejzaż Roztocza, szczególnie piękno starych drzew: jodeł, buków, lip, dębów, stał się głównym motywem jej obrazów.
Na szlaku:
Szlak rozpoczyna się przy Ośrodku Edukacyjno – Muzealnym RPN, przechodzi przez część historyczną Zwierzyńca ul. Browarną i A. Wachniewskiej. Za stacją kolejową przechodzi tamą na rzece Wieprz i przez Rudkę wychodzi ze Zwierzyńca przez Tartaczną Górę, na której znajduje się punkt widokowy na lasy Parku w kierunku na Bukową i Piaseczną Górę. Do granicy Parku szlak poprowadzono przez lasy Nadleśnictwa Zwierzyniec. Dalej granicą Parku wykorzystując miejscami fragmenty nasypu nie istniejącej kolejki wąskotorowej. dochodzi do szczebrzeskiej drogi, którą można dojść do Dębowca. Na tym odcinku z punktów widokowych ukazuje panoramę na Roztocze Szczebrzeszyńskie i dolinę rzeki Wieprz. Prowadząc przez las daje możliwość obcowania ze wspaniałymi jodłami, bukami, sosnami. Od Dębowca można wrócić do Zwierzyńca przez Brody lub Kosobudy.
Ciekawym fragmentem szlaku jest odcinek Bondyrz – Górecko Kościelne
Bondyrz
Wieś założona w połowie XVIII w., w dolinie rzeki Wieprz. W 1888 r. powstała z inicjatywy fabrykanta z Warszawy Wilhelma Gebethnera fabryka mebli giętych. Stanowiła zaplecze dla działań AK i BCh. Dopiero w latach 1945/46 wybudowano tu modernistyczny kościół drewniany pw. Opatrzności Bożej
Szlak opuszcza Bondyrz drogą polną i wchodzi w jeden z licznych wąwozów lessowych. Różnica wysokości pomiędzy doliną a wierzchowiną wynosi prawie 90 m. Wierzchowiną przez Starą Hutę dochodzi do Lasowego – małej wsi zagubionej wśród roztoczańskich wzniesień. W Lasowych znajduje się pomnik upamiętniający ofiary bitwy z lutego 1943 r., którą stoczył tu okrążony przez wojska niemieckie oddział AK Piotra Złomańca „Podlaskiego”. Szlak dalej prowadzi przez Starą Hutę, Potok Senderki, stację kolejową Józefów Roztoczański, Majdan Kasztelański do Górecka Starego. W Józefowie Roztoczańskim znajduje się zabytkowa wieża – dawna przepompownia wody. W Majdanie Kasztelańskim zaś istnieje stary, pracujący jeszcze młyn. Z Górecka Kościelnego do Zwierzyńca można udać się do Zwierzyńca szlakiem krawędziowym, trasą rowerową bądź dalej szlakiem zielonym.
Górecko Kościelne
Zwane początkowo Hutą Górecką powstało we włości szczebrzeskiej Górków w 1582 r. W 1593 r. przeszło wraz z Włością Szczebrzeską w posiadanie Zamojskich.
Lokalny ośrodek kultu religijnego Sw. Stanisława. Znajduje się tu modrzewiowy kościół wraz z trzema kapliczkami, w tym jedna na wodzie rzeki Szum. Kapliczki znajdują się w alei pomnikowych dębów. Ciekawostkę Górecka stanowi mała elektrownia wodna na rzece Szum zbudowana w latach pięćdziesiątych XX w., oraz znajdujący się w górnym biegu rzeki Rezerwat „Szum” z małymi progami skalnymi występującymi w mocno wciętej dolinie strumyka. Rezerwat powstał dla ochrony przyrodniczo – krajobrazowych walorów przełomowego odcinaka rzeki. Dno doliny porasta prawie dziewiczy las łęgowy i olsowy, zbocza bór jodłowy z domieszką świerka i sosny przechodzący w wyższych partiach w bór sosnowy. W runie występuje się wiele gatunków rzadkich i chronionych: zanokcica zielona i skalna, lilia złotogłów, skrzypy. Poruszanie się po rezerwacie możliwe jest ścieżką dydaktyczną, bądź szlakiem krawędziowym przy złych warunkach atmosferycznych może być utrudnione.
Odcinek szlaku im. A. Wachniewskiej z Górecka do Florianki biegnie początkowo przez lasy Równiny Biłgorajskiej, piaszczystymi drogami aż do Tereszpola.dalej przez pola prowadzi do Florianki. Jest to bardzo interesujący fragment z licznymi punktami widokowymi w paśmie wzniesień zwanych „Łysymi Bykami”. Przy szlaku znajdują się malownicze kapliczki i skałki ostańcowe. Przed Florianką szlak wiedzie leśną piaszczystą drogą. Koniec szlaku zielonego znajduje się w węźle szlaków przy projektowanej izbie leśnej we Floriance.
źródło: www.roztoczanskipn.pl
