Na zachodnim krańcu zatoki, między lasami leży wieś sołecka Karwica, którą zamieszkuje ok. 320 mieszkańców.
W tej starej mazurskiej osadzie można natknąć się jeszcze na tradycyjne drewniane budowle. Obecnie Karwica rozwija się głównie dzięki turystyce. We wsi są sklepy, poczta, schronisko PTSM w szkole. ośrodki wypoczynkowe, pola biwakowe i co raz więcej kwater prywatnych. Jak grzyby po deszczu, co roku powstają nowe. W szczycie sezonu jest tu tak tłumnie, że tylko ustępuje Rucianemu-Nidzie. Karwica podobnie jak Krzyże odwrócona jest tyłem do jeziora. Od strony wody widać tylko łąki i dwa pomosty, po lewej stronie widać przystań i pole namiotowe Pelagia. Przystań jest oddalona o ok. 200 m od asfaltowej drogi, wzdłuż której ciągnie się letniskowa wieś. Karwica dzieli się na dwie części. Piaszczysta droga, prowadząca z przystani, wychodzi prosto na przedwojenny budynek szkoły. W okolicznych domach działają sklepiki i punkty małej gastronomii. Oddalając się od jeziora w stronę zachodnią natkniemy się na bar U Prezesa, kaplicę rzymskokatolicką. Dalej wyrastają domy w których można wynająć niedrogie kwatery.
Booking.com
