Zwana krainą ryżu i ryb Zhejiang nad Morzem Wschodniochińskim to jedna z najmniejszych, ale też najbogatszych prowincji kraju. W jej części północnej ziemie są żyzne, intensywnie uprawiane i poprzecinane siecią dróg wodnych, do których należy Wielki Kanał zwany też Cesarskim.
Zwana krainą ryżu i ryb Zhejiang nad Morzem Wschodniochińskim to jedna z najmniejszych, ale też najbogatszych prowincji kraju. W jej części północnej ziemie są żyzne, intensywnie uprawiane i poprzecinane siecią dróg wodnych, do których należy Wielki Kanał zwany też Cesarskim.
Licząca 1 610 km arteria łączy stolicę prowincji Hangzhou z Pekinem. Jest to najdłuższy na świecie sztuczny kanał transportowy. Budowano go od V w. n.e., ale nadludzkie dzieło połączenia Rzeki Żółtej z rzeką Jangcy kontynuowano w czasach dynastii Sui w latach 605–609. Powrócono do tego projektu w czasach dynastii Yuan (1271–1368). Przy robotach niewolniczo pracowało blisko 5,5 mln ludzi, pilnowanych przez rzesze strażników. Kanał pozwalał rządzącym czerpać zyski z bogactw dorzecza Jangcy i transportować towary z południa na północ.
Wiek XX przyniósł rozwój konkurencyjnych środków transportu i znaczenie kanału zmalało. Obecnie tylko najwyżej połowa jego długości wykorzystywana jest sezonowo do żeglugi. Rządząca Komunistyczna Partia Chin utrzymuje, że od 1949 r., dzięki pogłębianiu dna, uzyskano 1 100 żeglownych kilometrów. Jednak głębokość kanału osiąga najwyżej 3 m, a jego szerokość zmniejsza się miejscami do niecałych 9 m. W odróżnieniu od słynnego imiennika w Wenecji, czyli Canal Grande, chiński gigant miał spełniać funkcje użytkowe, praktyczne, a nie estetyczne. Stąd często jego otoczenie jest bardzo zaniedbane: dymiące fabryki, rozsypujące się domy. Zdarzają się jednak urokliwe zakątki, takie jak w odległym o 110 kilometrów od Szanghaju tysiącletnim „mieście na wodzie” Xitang, gdzie kręcono finałowe sceny Mission Impossible III. Miasto powstało na równinie przeciętej dziewięcioma kanałami, które dzielą je na dziewięć dzielnic. Ich brzegi spinają 104 mosty zbudowane za czasów dynastii Ming (1368–1644) i Qing (1644–1911).Wiele domów i sklepów w Xitang wzniesiono nad wodą. Z racji deszczowego klimatu wejście do każdego z nich chroni zadaszenie, które łączy się z sąsiednim, tworząc arkady. Również kilkuosobowe łodzie, pełniące tu rolę taksówek, mają zamontowane daszki. Xitang słynie ze słodkich przekąsek: mięsa gotowanego z mąką ryżową w liściach lotosu, placków ryżowych, rzecznych krabów i wina.
