Mimo tego, że powierzchnia Maroka wynosi zaledwie 446 550 km2, ma ono aż 1400 km wybrzeża atlantyckiego i 400 km śródziemnomorskiego.
Mimo tego, że powierzchnia Maroka wynosi zaledwie 446 550 km2, ma ono aż 1400 km wybrzeża atlantyckiego i 400 km śródziemnomorskiego.
Maroko, leżące zaledwie krok od Europy, zajmuje strategiczną pozycję przy zachodnim przejściu na Morze Śródziemne.
Począwszy od 1085 r. władcy berberyjskiego królestwa Maroka odgrywali ważną rolę w muzułmańskiej dominacji nad Hiszpanią. Z czasem jednak Hiszpania, a także Francja, narzuciły Maroku swoją władzę, choć nigdy nie była ona tak absolutna, jak w innych krajach północno afrykańskich.
Obecnie Maroko, jedno z trzech królestw, które zostały się w Afryce, jest konserwatywnym państwem utrzymującym bliskie związki z innymi arabskimi krajami, prowadząc jednocześnie prozachodnią politykę.
Turystyka
Najbardziej popularnymi regionami turystycznymi są wybrzeża Morza Śródziemnego oraz Oceanu Atlantyckiego. Oprócz licznych mniejszych kąpielisk nadmorskich, znajduje się w Maroku kilka większych miast, o wysokich walorach turystycznych: Rabat, Casablanca, Tanger i Agadir. Do godnych odwiedzenia miast państwa Maghrebu można również zaliczyć trzy dawne stolice królewskie: Fez, Marrakesz i Meknes. Na południu kraju wartym odwiedzenia jest Tiznit, gdzie na lokalnym targu można kupić wyroby biżuterii Berberyjskiej oraz przeżyć niesamowitą jazdę na dromaderze. W Kuliminie zaś, można obejrzeć ciekawe targi wielbłądów. Mało wykorzystane są dwie górskie miejscowości Azru i Ifran w Atlasie Średnim, a także Michlifene – ośrodek sportów zimowych. Dzięki dogodnym połączeniom promowym turyści z Francji i Hiszpanii stanowią większość w ogólnym udziale odwiedzających ten kraj. Turystyka stanowi coraz większe znaczenie w gospodarce Maroka, które jest w czołówce państw Afrykańskich pod względem wielkości ruchu turystycznego. Zawdzięcza to głównie dość dobrze rozwiniętej bazie turystycznej i niskiej sezonowości, a także coraz większej europeizacji kraju. Lista obiektów z Maroka na światowej liście dziedzictwa UNESCO w Afryce liczy osiem pozycji.
Kuchnia:
Marokańskie potrawy noszą w sobie egzotyczne wpływy Afryki, tradycji arabskich i francuskiego polotu. Miejscowa kuchnia słynie z prostych receptur na dania mięsne, ciasta i przystawki z egzotycznych owoców. Aby poznać jej oryginalny smak, warto stołować się w małych lokalnych restauracjach. Tradycyjny posiłek w marokańskim stylu rozpoczyna się zwykle od gęstej zupy, gotowanej na mięsie i pełnej warzyw Harry. W czasie ramadanu na zakończenie postu podaje się właśnie harirę. Głównym daniem jest zwykle tajine lub kuskus, również należące do dań narodowych. Tajine to rodzaj mięsnego lub rybnego gulaszu z oliwkami, kuskus natomiast to tradycyjny posiłek domowy – góra pszennej kaszy z duszonymi warzywami i baraniną. Na południu kaszę przyrządza się bez mięsnych dodatków – najczęściej z cebulą i rodzynkami. Zwyczajowo kuskus je się prawą ręką, formuje się z kaszy kulę, którą zanurza się w sosie. W domach Marokańczyków tradycyjne danie główne to zwykle jagnię, pieczone w glinianym piecu, czyli mechoui. Jest ono dostępne także w niektórych restauracjach na specjalne zamówienie. Kawałki mięsa oddziela się (zawsze prawą ręką) i zjada z okrągłym chlebem chobza. Jeśli gospodarze chcą gościa szczególnie uhonorować, podają pastillę, czyli delikatne ciasto nadziewane gołębim mięsem i migdałami, polane lukrem. Na zakończenie uczty podaje się deser; najbardziej znanym są ciasteczka cornes de gazelles – „różki gazeli” – małe rogaliki nadziewane migdałami i miodem. Popija się je miętową herbatą. Do jej przyrządzenia wykorzystywane są zielone liście chińskiej herbaty i mięta rodzimego pochodzenia. Uczestnictwo w ceremonii picia herbaty jest jedną z głównych przyjemności turystów zwiedzających Maroko. Ceremonia ta ma swoje tradycje. Wybiera się czcigodnego gościa (zwykle mężczyznę), aby podawał herbatę. Siedzi on ze skrzyżowanymi nogami, mając przed sobą tacę, na której znajduje się dzbanek, małe szklanki, trzy pudełka herbaty, mięta i cukier. W zupełnej ciszy wsypuje się szczyptę herbaty do dzbanka i zalewa wrzącą wodą, dodaje świeżą miętę i cukier. Dzbanek zostaje przykryty i uczestnicy czekają aż herbata się zaparzy. Główny gość nalewa sobie trochę płynu, aby sprawdzić smak. Trzyma go długo w ustach, potem nalewa innym osobom, zawsze z dużej wysokości, aby herbata dobrze się wymieszała. Goście muszą wypić co najmniej trzy szklanki za zdrowie gospodarza, aby w ten sposób wyrazić, że doceniają jego gościnność.
Informacje:
Stolica: Rabat. Pozostałe główne miasta: Agadir, Asafi, Casablanca, Meknes, Fez, Marrakesz.
Powierzchnia: 446 tys. km2, ludność: 33,8 mln. Język urzędowy: arabski, używane są też: berberyjski i francuski, w miejscowościach turystycznych także angielski i hiszpański.
Waluta: 1 dirham marokański = 0,31 zł. W prywatnych sklepach można płacić euro i dolarami.
Kiedy jechać ?
Najlepiej wiosną. Temperatura jest wówczas znośna, wszystko wokół rozkwita. Latem można plażować na wybrzeżu, gdzie wieje przyjemna bryza. W głębi kraju temperatury sięgają 50°C.
Wiza
Do 90 dni nie są potrzebne.
Temperatura powietrza
| Rok | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | |
| Rabat | 17° | 12° | 13° | 14,3° | 15,4° | 17,6° | 20° | 22,5° | 22,5° | 21,4° | 19° | 16° | 14° |
| Casablanca | 18° | 12° | 14° | 14,3° | 15,5° | 18° | 20° | 22,5° | 22,5° | 22° | 19° | 16° | 14° |
| Marakesz | 20° | 12° | 14° | 16° | 17,6° | 20,3° | 23,6° | 28° | 28° | 26° | 21° | 16,5° | 13° |
| Tanger | 18° | 12° | 13° | 14° | 15° | 17° | 20,3° | 23,4° | 24° | 22,5° | 19° | 16° | 14° |
| Agadir | 19° | 14° | 15,4° | 17° | 17° | 19° | 20° | 22° | 22,5° | 22° | 20° | 18° | 15° |
| Meknes | 17° | 10° | 11,8° | 13° | 14° | 17° | 21° | 25° | 25,5° | 22,5° | 18° | 14° | 12° |
Klimat Maroka
Maroko leży w strefie klimatu podzwrotnikowego typu śródziemnomorskiego. Czynnikami zaburzającymi taki stan rzeczy wpływ Oceanu Atlantyckiego i Pustyni Sahary oraz bariera, którą stanowią góry Atlas.
Czynniki te powodują, że mamy do czynienia na wybrzeżu z klimatem łagodnym i wilgotnym (morskim), a w głebi kraju z klimatem suchym kontynentalnym z większymi wahaniami temperatur.
Roczna suma opadów atmosferycznych wynosi:
– 100 mm na południu
– 400 – 500 mm na wybrzeżu
– 1000 mm w górach Atlas
Średnia temperatura lipca wynosi na wybrzeżu 22-24°C i 29-30°C w głębi kraju. Natomiast w styczniu temperatury wynoszą odpowiednio 12°C i 8-9°C.
