To ojczyzna odkrywców, portów i zabytków . Do czasów wielkich odkryć ten fragment Półwyspu Iberyjskiego, na którym znajduje się Portugalia uznawany był za koniec świata. Teraz dla wielu jest najpiękniejszym zakątkiem w tej części Europy.
To ojczyzna odkrywców, portów i zabytków . Do czasów wielkich odkryć ten fragment Półwyspu Iberyjskiego, na którym znajduje się Portugalia uznawany był za koniec świata. Teraz dla wielu jest najpiękniejszym zakątkiem w tej części Europy.
Do terytorium państwa należą także 2 regiony autonomiczne: archipelag wysp wulkanicznych – Azory i Madera. Portugalski krajobraz jest mocno zróżnicowany. Jest to kraina bogata zarówno w rzeki, lasy i doliny na północy, jak i urozmaiconą linię brzegową, obejmującą plaże, klify i jaskinie, na południu. Kraj, którego krajobraz ulega diametralnym zmianom na niewielkich odległościach.
W Portugalii zetkniemy się z klimatem atlantyckim i śródziemnomorskim, Północ jest stosunkowo chłodniejsza (w górach zdarza się nawet śnieg) niż Południe (w niektórych miejscach można opalać się niemal cały rok). Zimy są łagodne, temperatura rzadko spada poniżej 0oC!, przeciętnie jest ok. 10-12 oC. Natomiast, styczeń to czas dojrzewania pomarańczy i innych owoców cytrusowych.
Historia Portugalii wywarła ogromny wpływ na kulturę tego kraju: w architekturze i sztuce widoczne są wpływy mauretańskie i orientalne.
Przez ponad trzy tysiące lat przez terytorium dzisiejszej Portugalii przetaczały się rozmaite cywilizacje; kultury Fenicjan, Greków, Celtów, Kartagińczyków, Rzymian i Arabów pozostawiły tam swój ślad. W XV w. nieustraszeni portugalscy żeglarze pod wodzą Vasco da Gamy odkrywali nowe terytoria, przyczyniając się do rozkwitu zamorskich posiadłości Portugalii. Założony w roku 1290 Uniwersytet w Coimbrze jest jednym z najstarszych uniwersytetów w Europie.
Będąc w Portugalii można trafić na jedno z ważniejszych i większych świąt w kraju – Noc świętego Jana w Porto. Święty Jan, po portugalsku Săo Joăo, jest opiekunem miasta i z tego powodu kultywowana jest tu stara, jeszcze XII-wieczna (z pewnością o korzeniach pogańskich), tradycja ulicznych świętojańskich zabaw. Życie portuenses – mieszkancow Porto – przenosi się w tym czasie na świeże powietrze, a ulice miasta toną w kwiatach. Już kilka dni przed 24 czerwca kupuje się doniczki z miejscową odmianą bazylii, nazywanej manjericăo, ktorymi dekoruje się stoły w każdym domu i ogrodzie w Porto. Święto rozpoczyna się w mieście by zakończyć hucznym karnawałem na plaży. Dzieci i dorośli uderzają się w ten dzień „na szczęście” plastikowymi młotkami, a w nocy puszczają papierowe balony (Tradycja młotkow ma niewiele ponad 10 lat, wcześniej zaopatrywano się w kwiaty czosnku (o alho porro) na długich łodygach i to one służyły do ulicznych „bitew”.). „Festa” z muzyką zaczyna sie na Aliados, jednym z głównych placów miasta, a potem, jak co roku, wielotysięczny tłum, prawdziwa rzeka ludzi, przemieszcza się najpierw głównymi arteriami Porto, potem wzdłuż rzeki Douro, aż nad morze, gdzie okolo godziny 2 w nocy zabawa kończy się jednym z najpiekniejszych i najbardziej widowiskowych wydarzeń. Mieszkańcy puszczają setki kolorowych, papierowych balonów, które unoszone ogrzanym przez umieszczone wewnatrz świeczki powietrzem, powoli wzlatują ku górze. Młodzież do rana pali ogniska i bawi sie na plaży. obowiązkowym punktem zabawy są pokazy ogni sztucznych odbywające się do północy w kilku różnych punktach miasta. Najbardziej efektowny jest ognisty spektakl na dwupoziomowym XIX-wiecznym stalowym moście na rzece, którego jednym z konstruktorów był Eiffel. Jest to jeden z pięciu mostów miasta łączacych ze sobą strome i wysokie brzegi Douro.
W Portugalii popularne są też walki byków. Ale nie jest to tak brutalna odmiana tych walk jak choćby w Hiszpanii. Tutaj byka się nie zabija tylko unicestwia.
Portugalczycy maja również swoja muzykę. To piękne i płynące z duszy fado. Są to nastrojowe melodie opowiadające o żegludze, samotności, miłości i wielu innych sprawach życia codziennego..
Kuchnia portugalska to głównie owoce morza oraz różne gatunki ryb. Narodową potrawą jest bacalhau (suszony i solony dorsz) przyrządzany na ponad 300 sposobów.
W Portugalii, podobnie jak w Hiszpanii, istnieje tradycja sjesty, która pozwala odpocząć w czasie najgorszego upału. Oznacza to, że większość sklepów, mniejszych muzeów i urzędów pocztowych jest nieczynna w porze obiadowej, zwykle od 12.30 do 14.30 (lub 15.00). Wyjątek stanowią banki, które są zawsze czynne od poniedziałku do piątku w godz. 8.30-15.00. Sklepy otwiera się około godz. 9.00; po sjeście czynne są aż do godziny 19.00 lub 20.00. Z wyjątkiem większych miast, sklepy zamknięte są od południa w sobotę do poniedziałku rano. Natomiast większe centra handlowe czynne są przez siedem dni w tygodniu. Muzea, kościoły i zabytki można zwiedzać w godz. 10.00-12.30 i 14.00-18.00 (większe obiekty czynne są również w porze obiadowej). Większość muzeów i zabytków zamknięta jest w poniedziałki.
Zwiedzanie najlepiej rozpocząć od stolicy kraju, Lizbony z uroczą XVIII wieczną dzielnicą Baixa i Rossio, a także Alfamą, gdzie pośród wąskich, pełnych zakamarków uliczek słychać wieczorami pełen tęsknoty głos pieśniarzy fado i niepowtarzalne brzmienie portugalskiej gitary. Prawdziwym arcydziełem jest zachodnia część miasta z wieżą Belem i klasztorem Hieronimitów wpisanym na listę UNESCO. Innymi ciekawymi miejscami w Portugalii, jest drugi dom pieśni fado oraz miejsce narodzin wyśmienitego, wzmacnianego wina portugalskiego – miasto Porto. Często odwiedzanym miejscem jest też Fatima – centrum kultu maryjnego. Portugalia to także klifowa linia wybrzeża w południowym regionie kraju – Algarve i piękne plaże, jak np. Praia da Marinha w Lagoa, która uchodzi za jedną z najpiękniejszych na świecie.
