Wspaniałe zabytki, wąskie, zacienione uliczki z wysokimi budynkami, gwar, przepyszne lody i miasto tętniące życiem, to właśnie Perugia – stolica Umbrii.
Wspaniałe zabytki, wąskie, zacienione uliczki z wysokimi budynkami, gwar, przepyszne lody i miasto tętniące życiem, to właśnie Perugia – stolica Umbrii.
Starożytna Perugia (Peruzja), była jednym z dwunastu miast ligi etruskiej. Pierwsze wzmianki o mieście pochodzą z okresu wojny między Etruskami a Republiką Rzymską w 310 p.n.e. lub 309 p.n.e.
W czasach gdy miasto należało do tzw. Ligii etruskiej było ważnym ośrodkiem. W całej swojej historii wielokrotnie przechodziło z rąk do rąk począwszy od sporów wewnątrz starożytnego Rzymu przez najazdy barbarzyńców – Longobardów i Gotów. W czasie rozwoju Państwa Kościelnego weszło w jego obszar dzięki nadaniom Karola Wielkiego i jego syna Ludwika zwanego Pobożnym. Z powodu wielu buntów przeciwko państwu papieskiemu przechodziło najazdy i było zdobywane i łupione.
W XVIII w. Perugia przeszła w ręce francuskie, później Austrii. W okresie Risorgimento została przyłączona wraz z regionem Umbrii do Królestwa Piemontu.
Perugia to jedno z najlepiej zachowanych włoskich miast, gdzie w obrębie murów niewiele się zmieniło do ponad 400 lat.
Tak jak w większości miast Umbrii i Toskanii Perugia znajduje sie na wzgórzu otoczonym murami. Najlepiej miasto zwiedzać wędrując uliczkami i znajdując perelki architektoniczne w miejscach najmniej spodziewanych. Dzięki wysokim budynkom, które rzucają cień na wąskie uliczki, nawet latem można chwilę odpocząć w chłodniejszym cieniu. Na skraju miasta można podziwiać widok na dolinę.
Oto niektóre z największych atrakcji Perugii:
– Podziemna Perugia. Schody w podziemnym mieście prowadzą przez Rocca Paolina – resztki XVI-wiecznej twierdzy. Była to sieć średniowiecznych ulic, które były używane przez mieszkańców, a którymi można było wyjść na powierzchnię na Piazza Italia. Obecnie można przejść jeszcze kilkoma uliczkami pokrytymi stropami z cegieł, jednak zostalo ich bardzo niewiele.
– Marzia Porta. Jest to brama wjazdowa do etruskiego miasta zbudowana w III wieku p.n.e. i znacznie później włączone do murów miejskich. Znajduje się w pobliżu pozostałości Paolina Fortress.
– Fontana Maggiore. Ta olbrzymia fontanna średniowieczna znajduje się między katedrą i Palazzo dei Priori. Została zbudowana między 1277 i 1278 roku przez Nicola i Giovanni Pisano w ramach obchodów dnia niepodległości Perugii. Na dwudziestu pięciu bokach fontanny znajdują się rzeźby przedstawiające proroków i świętych, pory roku, znaki zodiaku, sceny biblijne i wydarzenia z historii Rzymu.
– Katedra of San Lorenzo ma niezwykły jak na kościół układ, ponieważ wejście nie znajduje się z przodu głównego placu. W okolicy znajdowało się wiele kościołów, a ten był budowany jako ostani ok. 1490 roku. Jednak nie dokończono fasady od strony placu. Ta strona zawiera Loggia di Braccio, z początku renesansu. Na jej podstawie zbudowano części rzymskich murów i piwnic oraz starej dzwonnicy.Należy także wspomnieć o zewnętrznej ambonie, z której kapłan św Bernardyn ze Sieny, głosił antyhomoseksualne kazania.
– Palazzo dei Priori (Ratusz), (naprzeciwko boku katedry, z głównym wejściem na Corso Vannucci). Jest to duży budynek w stylu włoskiego gotyku zbudowany na początku 1300 roku. Na stronie zwróconej do placu znajduje się gryf, godło Perugii, XIV wieczny lew z brązu. Wewnątrz znajduje się imponująca sala konferencyjna, Sala dei Notari. Na drugim piętrze znajduje się Miejska Biblioteka. W budynku znajduje się również Muzeum Narodowe Umbrii.
– Muzeum Narodowe Umbrii (National Gallery of Umbria) , ( w Palazzo dei Priori on Corso Vannucci ), Otwarte w godzinach 8.30-19.30 od wtorku do niedzieli: nieczynne w poniedziałki, 1 stycznia, 1 maja, 25 grudnia. Kolekcja składa się z obrazów z XIII do XIX wieku, w tym artystów takich jak Perugino, Nicola e Giovanni Pisano, Beato Angelico, Benozzo Gozzoli i Pintoricchio.
– San Domenico znajduje się na Corso Cavour, w dół wzgórza na południowy wschód od Corso Vannucci. Jest to gotycki kościół, którego trzy nawy były wzorem dla projektu późniejszej katedry San Lorenzo. San Domenico napotkała wiele problemów w przeszłości. Wkrótce po zakończeniu jego budowy, górna część okazała sie niestabilna i musiała być zburzona. W 1614 i 1615 roku równiez inne cześci kościoła rozpadły się. Kościół odbudowano i zakonserwowano w 1632 r..
– San Pietro. Około 1 km dalej od Corso Cavour San Domenico, znajduje się kościół i klasztor dobrze wyposażony w dzieła sztuki, w tym dzieła Perugino. warto zwrócić uwage na ciekawą sześciokątną dzwonnicę.
Perugia jest też miastem uniwersyteckim, znanym przede wszystkim z uniwersytetu dla obcokrajowców gdzie studenci z całego świata mogą doskonalić język włoski i poznawać kulturę Włoch.
Perugia znana jest też dzieki firmie Perugina słynącej z produkcji doskonałej czekolady oraz jednego z największych festiwali jazzowych Umbria Jazz Festival, które każdego roku odbywają się w tym mieście w okresie lipca.
Od Perugii wziął swój pseudonim artystyczny Perugino – Pietro Vanucci, malarz epoki włoskiego Renesansu, który w żył i pracował w tym mieście; współpracował z nim urodzony w Perugii Pinturicchio.
Perugia stanowi dobrą bazę wypadową do zwiedzania środkowej i północnej Umbrii, w tym Asyżu.
